Anno trecentesimo ab urbe condita, pro duobus consulibus decemuiri creati sunt, qui allatas e Graecia leges populo proponerent. unus ex eis Appius Claudius uirginem plebeiam adamauit. quam cum Appius non posset pretio ac spe pellicere, clienti suo negotium dedit, ut eam in seruitutem deposceret: facile uicturus, cum ipse esset et accusator et iudex. Lucius Virginius puellae pater tunc aberat militiae causa. cliens igitur uirgini uenienti in forum iniecit manum, affirmans suam esse seruam: eam sequi se iubet; ni faciat, minatur se cunctantem ui abstracturum. pauida puella stupente, ad clamorem nutricis fit concursus. cum ille puellam non posset abducere, eam uocat in ius ipso Appio iudice.
interea missi nuntii ad Virginium properant. is prima luce Romam aduenit, cum iam ciuitas in foro expectatione erecta staret. Virginius statim in forum lacrimabundus et ciuium opem implorans filiam suam deducit. Appius obstinatum gerens animum in tribunal ascendit, et Virginiam clienti suo addixit. tum pater, ubi nihil usquam auxilii uidit; «quaeso, inquit, Appi, ignosce patrio dolori, sine me filiam ultimo alloqui.» data uenia, pater filiam in secretum abducit. ab lanio cultrum arripit, et pectus puellae transfigit. tum ferro sibi uiam facit, et respersus cruore ad exercitum profugit. concitatus exercitus montem Auentinum occupauit; decem tribunos militum creauit; decemuiros magistratu se abdicare coegit, eosque omnes aut morte aut exilio multauit: ipse Appius Claudius in carcere necatus est.
|
trecentesimus, -a, -um
Αριθμητικό
τακτ. τριακοσιοστός |
condo, -dĭdi, -dĭtum, -ĕre 3
Ρήμα
ιδρύω, θεμελιώνω, χτίζω |
consul, -ŭlis
Ουσιαστικό
αρσ.: ύπατος |
decemuir, -uiri
Ουσιαστικό
αρσ.: δεκάρχης |
creo 1
Ρήμα
δημιουργώ, κάνω, ενεργώ // εκλέγω |
affĕro, attŭli, allātum, afferre
Ρήμα
[ad + fero]: προσφέρω, φέρνω |
propono, proposui, propositum, proponĕre 3
Ρήμα
προτείνω // προτίθεμαι // υπόσχομαι // παρέχω |
Claudius,-ii
Ουσιαστικό
αρσ.: Κλαύδιος |
uirgo, -inis
Ουσιαστικό
θηλ.: παρθένος |
plebeius, -a, um
Επίθετο
[plebs]: που ανήκει στην τάξη των πληβείων |
adămo 1
Ρήμα
αγαπώ με πάθος |
pretium, -ii
Ουσιαστικό
ουδ.: τιμή, αξία |
pellicio, pellexi, pellectum, pellicĕre 3
Ρήμα
[<per + lacio]: προσεταιρίζομαι |
cliens, -ntis
Ουσιαστικό
αρσ.: πελάτης |
negotium, -ii
Ουσιαστικό
ουδ.: ασχολία (κυρίως με την πολιτική ζωή) // κοπιώδες έργο |
seruitus, -ūtis
Ουσιαστικό
[seruus] θηλ.: δουλεία // υποταγή |
deposco, -popsci, -ĕre 3
Ρήμα
ζητώ, απαιτώ |
uinco, uici, uictum, uincĕre 3
Ρήμα
νικώ |
accusator, -ōris
Ουσιαστικό
αρσ.: κατήγορος |
iudex, -ĭcis
Ουσιαστικό
αρσ.: δικαστής |
Lucius, -ii
Ουσιαστικό
αρσ.: Λούκιος |
militia, -ae
Ουσιαστικό
[<miles] θηλ.: η στρατιωτική θητεία |
absum, afui, abesse
Ρήμα
είμαι
απών |
igĭtur
Σύνδεσμος
λοιπόν |
forum, -i
Ουσιαστικό
ουδ.: αγορά |
inicio, -iēci, -iēctum, -ĕre 3
Ρήμα
βάζω, περιβάλλω |
manus, -us
Ουσιαστικό
θηλ.: χέρι |
affirmo 1
Ρήμα
εμπεδώνω, βεβαιώνω |
sequor, secutus sum, secutum, sequi 3
Ρήμα
αποθ.: ακολουθώ, επιδιώκω |
iubeo, iussi, iussum, iubēre 2
Ρήμα
διατάζω |
minor 1
Ρήμα
αποθ.: απειλώ |
cunctor 1
Ρήμα
αποθ.: καθυστερώ, αναβάλλω |
abstrăho, -strāxi, -stractum, ĕre 3
Ρήμα
αποσπώ, εξάγω |
pauidus, -a, -um
Επίθετο
[<paueo]: φοβισμένος, έντρομος |
stupeo, stupui, stupēre 2
Ρήμα
εκπλήσσομαι |
clamor,- ōris
Ουσιαστικό
αρσ.: βοή, κραυγή |
nutrix, -īcis
Ουσιαστικό
[<nutrio] θηλ.: τροφός |
concursus, -us
Ουσιαστικό
αρσ. [cum + cursus < curro]: συνδρομή, συρροή, σύγκρουση |
abdūco, -duxi, -ctum, -ĕre 3
Ρήμα
απάγω, αποσπώ, αφαιρώ |
interea
Επίρρημα
εν τω μεταξύ |
nuntius, ii
Ουσιαστικό
αγγελιοφόρος |
propero 1
Ρήμα
σπεύδω |
lux, -cis
Ουσιαστικό
[luceo] θηλ.: φως |
aduĕnio, -uēni, -uentum, -īre 4
Ρήμα
προσέρχομαι, φτάνω |
exspectatio (expectatio), -ōnis
Ουσιαστικό
θηλ.: προσδοκία |
erectus, -a, -um
Επίθετο
όρθιος // αναστατωμένος [μτχ. του erĭgo] |
erĭgo, -rēxi, -rectum, - ĕre 3
Ρήμα
ανορθώνω // ενθαρρύνω |
statim
Επίρρημα
αμέσως |
usquam
Επίρρημα
τοπικό: πουθενά |
lacrimabundus, -a, -um
Επίθετο
[lacrima]: αυτός που χύνει δάκρυα, δακρυσμένος |
[ops], opis
Ουσιαστικό
[μόνο αιτ. opem, αφαιρ. ope] θηλ.: δύναμη· opes, -um: πληθ.: περιουσία |
implōro 1
Ρήμα
ικετεύω κλαίγοντας |
dedūco, -duxi, -ctum, -ĕre 3
Ρήμα
κατεβάζω, αποστερώ, αποτρέπω |
obstĭnatus, -a, -um
Επίθετο
(μτχ. του obstĭno) σταθερός, προσηλωμένος, άκαμπτος |
gero, gessi, gestum, gerĕre 3
Ρήμα
φέρω, μεταφέρω / φορώ / έχω / συμπεριφέρομαι |
tribunal, -alis
Ουσιαστικό
[<tribunus] ουδ.: το βήμα από το οποίο δίκαζε ο δικαστής |
ascendo, -endi, -ensum, -ĕre
Ρήμα
[ad + scando]: ανεβαίνω |
addīco, -dixi, -dictum, -ĕre 3
Ρήμα
κατανεύω, επιδικάζω |
auxilium, -ii
Ουσιαστικό
ουδ.: βοήθεια // auxilia, -orum: τα επικουρικά στρατεύματα |
quaeso
Ρήμα
(ελλειπτ.) παρακαλώ |
ignosco, -nōui, -nōtum, -ĕre 3
Ρήμα
συγχωρώ |
patrius, -a, -um
Επίθετο
πατρικός |
dolor, -ōris
Ουσιαστικό
αρσ.: πόνος |
sino, siui, situm, sinĕre 3
Ρήμα
αφήνω, επιτρέπω |
ultimus, -a, -um
Επίθετο
τελευταίος |
allŏquor, -cūtus sum, -lŏqui
Ρήμα
αποθ.: απευθύνομαι, παρηγορώ |
uenia, -ae
Ουσιαστικό
θηλ.: χάρη // άδεια |
secretus, -a, -um
Επίθετο
ξεχωριστός, απόμερος, απομονωμένος |
lanius, -ii
Ουσιαστικό
[<lanio] αρσ.: δήμιος |
culter, -tri
Ουσιαστικό
αρσ.: μαχαίρι |
arrĭpio, -rĭpui, -rēptum, -ĕre 3
Ρήμα
[ad + rapio]: αρπάζω, συλλαμβάνω // κατανοώ |
pectus, -oris
Ουσιαστικό
ουδ.: στέρνο, στήθος |
transfigo, transfixi, transfixum, transfigĕre 3
Ρήμα
[<trans + figo]: διαπερνώ |
ferrum, -i
Ουσιαστικό
ουδ.: σίδερο // μαχαίρι |
uia, -ae
Ουσιαστικό
θηλ.: δρόμος // δίοδος |
respergo, respersi, respersum, respergĕre 3
Ρήμα
[<re + spargo]: ραίνω, ραντίζω // μολύνω, κηλιδώνω |
cruor, -ōris
Ουσιαστικό
αρσ.: αίμα |
profugio, profugi, profugĕre 3
Ρήμα
[pro + fugio]: διαφεύγω, αποδρώ |
concĭto 1
Ρήμα
παρορμώ, ξεσηκώνω |
mons, -ntis
Ουσιαστικό
αρσ.: βουνό |
occupo 1
Ρήμα
καταλαμβάνω // προφθάνω // ασχολούμαι |
tribunus, -i
Ουσιαστικό
[<tribus] αρσ.: επικεφαλής "τριτύος" (φυλής)
tribunus plebis: δήμαρχος
tribunus militum: χιλίαρχος |
magistratus, -us
Ουσιαστικό
αρσ.: εξουσία |
abdĭco 1
Ρήμα
αποθέτω, αναιρώ, καταλύω
|
cōgo, coēgi, coāctum, cogĕre 3
Ρήμα
συλλέγω, αθροίζω // εξαναγκάζω |
exilium, -ii
Ουσιαστικό
ουδ.: εξορία |
multo 1
Ρήμα
τιμωρώ |
carcer, -ĕris
Ουσιαστικό
αρσ.: φυλακή |
neco 1
Ρήμα
φονεύω |
|