Amores 1. 2, Ovidius
Κείμενο Μετάφραση

Amores 1. 21


Esse quid hoc dicam, quod tam mihi dura videntur

strata, neque in lecto pallia nostra sedent,

et vacuus somno2 noctem, quam longa, peregi,

lassaque versati corporis ossa dolent?

nam, puto, sentirem, siquo temptarer amore.3

an subit et tecta callidus arte nocet?

sic erit; haeserunt tenues in corde sagittae,

et possessa ferus pectora versat Amor.

Cedimus, an subitum luctando accendimus ignem?4

cedamus! leve fit, quod bene fertur, onus.

vidi ego iactatas mota face crescere flammas

et rursus nullo concutiente mori.

verbera plura ferunt, quam quos iuvat usus aratri,

detractant prensi dum iuga prima boves.

asper equus duris contunditur ora lupatis,

frena minus sentit, quisquis ad arma facit.

acrius invitos multoque ferocius urget

quam qui servitium ferre fatentur Amor.

En ego confiteor! tua sum nova praeda, Cupido;

porrigimus victas ad tua iura manus.

nil opus est bello--veniam pacemque rogamus;

nec tibi laus armis victus inermis ero.

necte comam myrto, maternas iunge columbas;

qui deceat, currum vitricus ipse dabit,

inque dato curru, populo clamante triumphum,7

stabis et adiunctas arte movebis aves.

ducentur capti iuvenes captaeque puellae;

haec tibi magnificus pompa triumphus erit.

ipse ego, praeda recens, factum modo vulnus habebo5

et nova captiva vincula mente feram.

Mens Bona ducetur manibus post terga retortis,

et Pudor, et castris quidquid Amoris obest.6

omnia te metuent; ad te sua bracchia tendens

vulgus 'io' magna voce 'triumphe!' canet.10 35

blanditiae comites tibi erunt Errorque Furorque,

adsidue partes turba secuta tuas.

his tu militibus superas hominesque deosque;

haec tibi si demas commoda, nudus eris.

Laeta triumphanti de summo mater Olympo 40

plaudet et adpositas sparget in ora rosas.

tu pinnas gemma, gemma variante capillos11

ibis in auratis aureus ipse rotis.

tunc quoque non paucos, si te bene novimus, ures;

tunc quoque praeteriens vulnera multa dabis.45

non possunt, licet ipse velis, cessare sagittae;

fervida vicino flamma vapore nocet.

talis erat domita Bacchus Gangetide terra;8

tu gravis alitibus, tigribus ille fuit.

Ergo cum possim sacri pars esse triumphi,50

parce tuas in me perdere, victor, opes!

adspice cognati felicia Caesaris arma9 --

qua vicit, victos protegit ille manu.

Πώς να το εξηγήσω δεν ξέρω, για ποιο λόγο το στρώμα τόσο σκληρό

μου φαίνεται, και το σκέπασμα δεν λέει να μείνει πάνω στο κρεβάτι,

και άυπνος πέρασα μια νύχτα δίχως τέλος,

με τα ταλαίπωρα κόκαλά μου να πονούν στριφογυρίζοντας μέσα στο σώμα μου;

Όμως, σκέφτομαι, εάν από κάποιο έρωτα δεχόμουν επίθεση, θα το καταλάβαινα

Μήπως όμως ύπουλα εισχώρησε μέσα μου και με την επιδεξιότητά του μ’ έβλαψε κρυφά;

Αυτό θα είναι: ανάλαφρα βέλη καρφώθηκαν στη καρδιά μου,

και ο άτεγκτος Έρωτας ζει εκεί, στο κατακτημένο στήθος μου.

Υποχωρώ ή, μήπως, προβάλλοντας αντίσταση, τη φλόγα φουντώνω;

Θα υποκύψω! Βάρος που με καλή διάθεση κουβαλιέται είναι ελαφρύτερο.

Έχω δει φανό που λίγο ταλαντεύτηκε να γίνεται φωτεινότερος

και, αντίθετα, η φλόγα του χάνεται αν κανείς δεν τον κουνήσει .

Τα βόδια που αντιστέκονται όταν τα αρπάζουν για το ζυγό

Υπομένουν περισσότερο μαστίγωμα από εκείνοι που είναι συνηθισμένα στο άροτρο.

Το στόμα του αφηνιασμένου αλόγου είναι μωλωπισμένο από το σκληρό χαλινάρι,

Το άλογο που υπακούει στα λουριά, αισθάνεται λιγότερο τα χαλινάρια.

Ο έρωτας καταπιέζει με μεγαλύτερη σκληρότητα και αγριότητα τους απρόθυμους εραστές παρά εκείνους δέχονται να υπομείνουν τη σκλαβιά του.

Κοιτάξτε εγώ το ομολογώ! Έρωτα, είμαι το καινούριο σου τρόπαιο:

Τα δέσμια χέρια μου εναποθέτω στη δικαιοσύνη σου.

Δεν έχω αποζητώ καθόλου τον πόλεμο – Έρχομαι αναζητώντας την ειρήνη:

καμία δόξα δεν σε περιμένει αν κατακτήσεις άοπλους.

Γύρω από μαλλιά σου βάλε στεφάνι από μυρτιά, ζέψε τα περιστέρια της μητέρας σου

Ο πατριός σου ο Άρης ο ίδιος θα σου δώσει ένα άρμα, όπως σου ταιριάζει,

Και τότε θα σταθείς, ενώ ο κόσμος επευφημεί το θρίαμβό σου,

Και με επιδεξιότητα θα χειρίζεσαι τα ζεμένα πουλιά.

Μπροστά σου θα οδηγούνται αιχμάλωτοι νέοι και αιχμάλωτα κορίτσια:

εκείνη η πομπή θα είναι ένας θαυμάσιος θρίαμβος.

Εγώ ο ίδιος, πρόσφατο τρόπαιο, μόλις θα έχω πληγωθεί

και με πνεύμα/ψυχή αιχμαλώτου, θα κουβαλώ τις νέες αλυσίδες μου.

Πρώτη θα παρελαύνει η Συνείδηση, με τα χέρια δεμένα από πίσω,

και η Αιδώς, και που οποιοσδήποτε αντιστάθηκε στην εκστρατεία του Έρωτα.

Όλοι θα σε φοβηθούν: Καθώς θα υποκλίνεται μπροστά σου

Το πλήθος θα σου φωνάζει «εμπρός για τον θρίαμβο»

Θα έχεις ακόλουθους κόλακες, την Αυταπάτη και το Πάθος,

το πλήρωμα που σ’ ακολουθεί πάντα στο πλευρό σου.

Με αυτά τα στρατεύματα υπερνικάς θεούς και ανθρώπους

Αν τους αφαιρέσεις το πλεονέκτημά τους και θα είσαι γυμνός.

Υπερήφανη, η μητέρα σου θα επιδοκιμάσει το θρίαμβό σου από τον υψηλό Όλυμπο, και θα σκορπίζει τριαντάφυλλα πάνω από το κεφάλι σου,

Με τα λαμπερά φτερά, και με κοσμήματα στα μαλλιά,

θα προχωρείς πάνω ένα χρυσό άρμα, αστράφτοντας ολάκερος από χρυσάφι.

Και τότε ακόμα, εάν σε γνωρίζω καλά, θα κάψεις με τη φλόγα σου αρκετούς:

Τότε επίσης στο πέρασμά σου θα πληγώσεις πολλούς.

Κι αν ακόμα το θελήσεις, δεν θα μπορέσεις να σταματήσεις τα βέλη σου.

οι φλογερές φλόγες σου καψαλίζουν τους γείτονές σου.

Τέτοιο ήταν ο Βάκχος στη χώρα που κατέκτησε ο Γάγκης:

εσείς σύρθηκες από τα πουλιά, αυτός από τις τίγρεις.

Έτσι, λοιπόν, αφού θα είμαι μέρος του ιερού θριάμβου σας,

Νικητή, μη σπαταλάς τις δυνάμεις σου σε μένα τώρα!

Πάρε παράδειγμα την ανοχή/ επιείκεια που δείχνει ο Καίσαρας στον πόλεμο

Ό,τι κατακτά, το προστατεύει με τη δύναμή του.