Κείμενο | Μετάφραση |
ΠΑ 10.17 ΑÎΤΙΦΙΛΟΥ1 ἈÏχένεως, λιμενῖτα, σὺ μέν, μάκαÏ, ἤπιον αὔÏην πέμπε κατὰ σταθεÏῆς †οἰχομένην ὀθόνηνâ€
ἄχÏις á¼Ï€á½¶ ΤÏίτωνα· σὺ δ΄ ἠόνος ἄκÏα λελογχὼς τὴν á¼Ï€á½¶ Πυθείου ῥύεο ναυστολίην·
κεῖθεν δ΄, εἰ Φοίβῳ μεμελήμεθα πάντες ἀοιδοί, πλεύσομαι εá½Î±Îµá¿– θαÏσαλέος ζεφύÏῳ.2 |
ΆÏχοντα του πλοίου, Ï€Ïοστάτη του λιμανιοÏ, εσÏ, μακάÏιε, στείλε απαλό αεÏάκι στο πανί που ξεκινά από την γαλήνια θάλασσα ως εκεί που βασιλεÏει ο ΤÏίτωνας· κι ÎµÏƒÏ Ï€Î¿Ï… κατÎχεις τα άκÏα της ακτής Ï€Ïοστάτευσε την ποÏεία δια θαλάσσης ως το Î Ïθειο. Από εκεί, αν όλοι οι Ï„ÏαγουδιστÎÏ‚ είμαστε αγαπητοί στον Απόλλωνα, θα πλεÏσω άφοβος με τη συνοδεία του δÏοσεÏÎ¿Ï Î–ÎφυÏου. |