Κείμενο | Μετάφραση |
ΠΑ 7. 404 ΖΩÎΑ ΣΑΡΔΙΑÎΟΥ 1
ΨυχÏάν σευ κεφαλᾶς á¼Ï€Î±Î¼á½µÏƒÎ¿Î¼Î±Î¹ αἰγιαλῖτιν θῖνα κατὰ κÏυεÏοῦ χευάμενος νέκυος·
Î¿á½ Î³á½±Ï ÏƒÎµÏ… Î¼á½µÏ„Î·Ï á¼Ï€Î¹Ï„ύμβια κωκύουσα εἶδεν á¼Î»á½·Î¾Î±Î½Ï„ον σὸν μόÏον εἰνάλιον͵
ἀλλά σ΄ á¼Ïημαῖοί τε καὶ ἄξεινοι πλαταμῶνες δέξαντ΄, Αἰγαίης γείτονες ἠιόνος.
ὥστ΄ ἔχε μὲν ψαμάθου μόÏιον βÏαχύ͵ πουλὺ δὲ δάκÏυ͵ ξεῖν΄͵ á¼Ï€Îµá½¶ εἰς ὀλοὴν ἔδÏαμες á¼Î¼Ï€Î¿Ïίην. 2 |
ΨυχÏή άμμο από την παÏαλία θα σωÏεÏσω πάνω στο κεφάλι σου Î±Ï†Î¿Ï Ï„Î·Î½ χÏσω πάνω στο παγωμÎνο σου πτώμα· γιατί καμία μητÎÏα που θÏηνεί πάνω από τον τάφο σου δεν είδε το νεκÏÏŒ σου σώμα μÎσα στα νεÏά να κατατÏώγεται από τη θάλασσα, αλλά τα ÎÏημα και αφιλόξενα βÏαχώδη πλατώματα σε δÎχτηκαν, που γειτονεÏουν με τις ακτÎÏ‚ του Αιγαίου. Îχε λοιπόν μικÏή μεÏίδα άμμου αλλά πολλά δάκÏυα, ξÎνε, Î±Ï†Î¿Ï Î¾ÎµÎºÎ¯Î½Î·ÏƒÎµÏ‚ για ολÎθÏιο εμπόÏιο. |