Καρακάσης Ευάγγελος


Βαθμίδα: 
Καθηγητής
Τηλ.: 
2310 997334
Γραφείο: 
204 ν.κ.
Ώρες Συνεργασίας: 
Πέμπτη 11.30–13.30 (κατόπιν συνεννόησης)

Ο Ευάγγελος Καρακάσης είναι απόφοιτος της Κλασικής Ειδίκευσης του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1991), κάτοχος Μ.Δ.Ε. στην Κλασική Φιλολογία από το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ (Κολλέγιο Pembroke) και Διδάκτωρ του ίδιου Πανεπιστημίου και Κολεγίου (2001). Έχει υπηρετήσει και διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ενώ από τις 13.02.2020 είναι Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ.

 

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Ευάγγελου Καρακάση επικεντρώνονται στην Λατινική και την Αρχαία Ελληνική Φιλολογία, κυρίως τη διαδραστική σχέση μεταξύ τους ως μέσου παραγωγής νοήματος. Πιο συγκριμένα τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν: τη Ρωμαϊκή Κωμωδία, τη Ρωμαϊκή Βουκολική Ποίηση, τη Λογοτεχνία της Νερώνειας Περιόδου, την Ιστορία της Λατινικής Γλώσσας, το Έπος της Εποχής των Φλαβίων, την Πρόσληψη της Ρωμαϊκής Κωμωδίας στη Μεσαιωνική Λατινική Λογοτεχνία, την Ελληνική Λογοτεχνία των Αυτοκρατορικών Χρόνων. Έχει διδάξει όλα τα ως άνω αντικείμενα, έχει συγγράψει βιβλία ή/και άρθρα με την άνω ως θεματική και έχει συμμετάσχει σε ποικίλα επιστημονικά συνέδρια με σχετικές ανακοινώσεις. Στον χώρο της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, πέρα από τη βασική του ενασχόληση με την ελληνική γραμματεία της ρωμαϊκοκρατίας, σε βιβλία του συμπεριλαμβάνονται επίσης αυτοτελή κεφάλαια για την Ελληνική Νέα Κωμωδία (τον Μένανδρο κυρίως), την ελληνική βουκολική ποίηση (Θεόκριτο, Μόσχο, Βιωνα και τη μετα-θεοκρίτεια εν γένει εξέλιξη του ποιμενικού τρόπου στην ελληνική λογοτεχνία). Μελετά επίσης τη διδακτική και την ιστορία της διδασκαλίας των Λατινικών στην ελληνική 2ο βάθμια εκπαίδευση και, ως εκ τούτου, υπήρξε Διοργανωτής και Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ημερίδας με τίτλο: ‘Docere et Discere…! Τα Λατινικά στην Εκπαίδευση. Αναδρομές – Προτάσεις - Προοπτικές’ υπό την αιγίδα της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων  (17.05.2017).

Ερευνητικά Ενδιαφέροντα:

Ρωμαϊκή Κωμωδία, Ρωμαϊκή Βουκολική Ποίηση, Λογοτεχνία της Νερώνειας Περιόδου, Ιστορία της Λατινικής Γλώσσας, Έπος της Εποχής των Φλαβίων, Πρόσληψη της Ρωμαϊκής Κωμωδίας στη Μεσαιωνική Λατινική Λογοτεχνία, Ελληνική Λογοτεχνία των Αυτοκρατορικών Χρόνων.

 

Σπουδές:

 – Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Πτυχίο Φιλολογίας με ειδίκευση στην Κλασική Φιλολογία. Βαθμός: Άριστα (9.15), 1991–5

– Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ – Κολλέγιο Pembroke – Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Κλασική Φιλολογία (MPhil in Classics), 1996–7,. Επόπτης: Καθ. M. D. Reeve. Βαθμός: First Class

– Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ – Κολλέγιο Pembroke – Διδακτορικό Δίπλωμα (PhD), 1997–2001 . Επόπτης: Καθ. R. L. Hunter.

 

Ακαδημαϊκή Εξέλιξη:

– Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Διδάσκων μαθήματα Λατινικής Φιλολογίας κατά το ΠΔ. 407/1980 2005–Φεβρουάριος 2011,  2002–4

– Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Λέκτορας Λατινικής Φιλολογίας. –02-06-2015

– Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Επίκουρος Καθηγητής Λατινικής Φιλολογίας. 03-06-2015

– Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Αναπληρωτής Καθηγητής Λατινικής Φιλολογίας. 12.01.2020

– Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, – Κατά το εαρινό εξάμηνο των ακαδημαϊκών ετών 2015-6, 2016-7, 2017-8, 2018-9  δίδαξα, σύμφωνα με το Π. Δ. 407/1980 (Ι.Δ.Ο.Χ.), στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ μαθήματα Λατινικής Φιλολογίας

–  Ανωτάτη εκκλησιαστική σχολή Βελλάς Ιωαννίνων, – Κατά το έτος 2018-9 και το χειμερινό εξάμηνο του 2019-20 δίδαξα με ανάθεση μαθήματα Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής Γλώσσας και Γραμματείας.

– Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης– Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας. 13.01.2020–σήμερα

 

Διδακτικό Έργο:

 Ρωμαϊκή Ρητορεία–Ρητορική (Κικέρων: Pro. T. Annio Milone), Ρωμαϊκή Ιστοριογραφία (Σαλλούστιος: De Coniuratione Catilinae, Ανθολογία Κειμένων Ρωμαϊκής Ιστοριογραφίας και Βιογραφίας), Ρωμαϊκή Ελεγεία (Τίβουλλος, Προπέρτιος, Οβίδιος: Amores), Ρωμαϊκή Κωμωδία (Τερέντιος: Adelphoe, Eunuchus), Ρωμαϊκή Τραγωδία (Σενέκας: Φαίδρα), Ρωμαϊκή Λυρική Ποίηση (Κάτουλλος), Ρωμαϊκή Βουκολική Ποίηση (Βεργίλιος: Eclogae, Καλπούρνιος Σικελός, Εκλογές Einsiedeln, Νεμεσιανός), Ρωμαϊκό Μυθιστόρημα (Πετρώνιος, Απουλήιος), Ρωμαϊκή Επική Ποίηση (Λουκανός, Βαλέριος Φλάκκος, Στάτιος. Σίλιος Ιταλικός), Ρωμαϊκό Επίγραμμα (Μαρτιάλης), Iστορία της Λατινικής Γραμματείας, Λατινική Θεματογραφία, Λατινική Γλώσσα (Ευθύ – Αντίστροφο), Λογοτεχνική Κριτική στην Ελλάδα και τη Ρώμη, Έλληνες συγγραφείς της αυτοκρατορικής περιόδου, Χριστιανοί συγγραφείς της ύστερης αρχαιότητας (Μέγας Βασίλειος, κ.ά.).

 

Δημοσιεύσεις:

 Βιβλία:

1. Terence and the Language of Roman Comedy, Cambridge University Press (CUP), Καίμπριτζ 2005 (με σκληρό εξώφυλλο), 2008 (με μαλακό εξώφυλλο).

2. Song Exchange in Roman Pastoral, De Gruyter – Trends in Classics Supplementary Volumes 5, Βερολίνο και Νέα Υόρκη, 2011.

3. Τ. Calpurnius Siculus: A Pastoral Poet in Neronian Rome, De Gruyter – Trends in Classics Supplementary Volumes 35, Βερολίνο και Βοστώνη, 2016.

4. Κικέρωνος:  Pro. T. Annio Milone, Carpe Diem, Αθήνα, Ιωάννινα 2019.

5. An Anthology of Post-Calpurnian Pastoral, Cambridge Greek and Latin Classics (υπό δημοσίευση).

6. Πολυβίου Ιστοριών 1ο  Βιβλίο,  Carpe Diem, Αθήνα, Ιωάννινα (υπό δημοσίευση).

 

Επιμέλεια Συλλογικών Τόμων:

1. E. Karakasis ( εκδ.), Singing in the Shadow…Pastoral Encounters in Post –Vergilian Poetry (TCS 4.1), Βερολίνο και Νέα Υόρκη, 2012.

2. (με τον καθηγ. Ι.Ν. Περυσινάκη, εκδ.), Plautine Trends: Studies in Plautine Comedy and its Reception, De Gruyter – Trends in Classics Supplementary Volumes 29, Βερολίνο και Bοστώνη, 2014.

 

Άρθρα σε Περιοδικά, Ηλεκτρονικές Βάσεις Δεδομένων και Συλλογικούς Τόμους:

1. ‘Quantum mutatus ab illo: Terence in Hroswitha ’, Ελληνικά 52 (2002), 279–93.

2. ‘A Reading of the Introductory Scene of Terence’s Heautontimorumenos’, Δωδώνη: Φιλολογία 31 (2002), 247–62. 2

3. ‘Legal Language in Plautus with Special Reference to Trinummus’, Mnemosyne 15 (2003), 47–67.

4. ‘Language and Plot in Plautus’ Bacchides’, RCCM 50 (2003), 169–83.

5. ‘A Note on Terentian Metre’, MD 52 (2003), 194–20.

6. ‘Totum ut te faciant, Fabulle, nasum: Catullus’ XIII Reconsidered’, Studies in Latin Literature and Ro man History 12 (2005), 97–114.

7. ‘Generic Consciousness and Diction in Ovid: A Reading of Amores III.1’, RFIC 138 (2010), 128–42.

 8. ‘The (Singing) Game is not Afoot’ – Calpurnius Siculus’ Sixth Eclogue’, TCS 2.1 (2010), 175–206.

9. ‘Terence: Phormio’, The Literary Encyclopedia , 1–7. Ανέβηκε την 1 η Αυγούστου του 2011, http://www.litencyc. com/php/sworks.php? rec=true&UID=13477

10. ‘The Poetics of Latin didaxis: A Reading of Calpurnius Siculus’ Fifth Eclogue’, (id.) Singing in the Shado w…Pastoral Encounters in Post –Vergilian Poetry (TCS 4.1), Βερολίνο και Νέα Υόρκη (2012), 153–96.

11. ‘Αποχαιρετώντας το Βουκολικό Είδος. Ο Καλπούρνιος Σικελός και η Έβδομη Εκλογή του’, Δ. Z. Nικήτας (εκδ.), Laus et Gratia in memoriam Κωνσταντίνου Γρόλλιου, Θεσσαλονίκη (2012), 23 –38.

12. ‘‘Petronian Gigolo’: Encolpius’ ‘Dysfunction’ Revisited’, Harrison, S. J. και Frangoulidis, S. (εκδ.), Narrative , Culture and Genre in the Ancient Novel (TCS 4.2), Βερολίνο και Νέα Υόρκη (2012), 316 –37.

13. ‘Masters and Slaves’, Augoustakis, A. – Traill, A. ( εκδ.), Blackwell Companion to Terence, Μάλντεν, Οξφόρδη, Τσίτσεστερ (2013), 211–22.

14. ‘Comedy and Elegy in Calpurnian Pastoral: ‘Generic Interplays’ in Calp. 3’, Papanghelis, Τ. D., Harrison, S. J. και Frangoulidis, S. ( εκδ.), Generic Interfaces in Latin Literature. Encounters, Interactions and Transformations, Βερολίνο και Νέα Υόρκη (2013), 231–64.

15. ‘Βουκολική Ποιητική και Πανηγυρική Ρητορική στα Χρόνια του Νέρωνα: Ποιμενική Παράδοση και Νεοτερικότητα στην Πρώτη Εκλογή του Καλπουρνίου του Σικελού’, Δωδώνη: Φιλολογία 42 (2013), 468–513.

16. ‘Η Παρουσία του Δούλου Σύρου στην Κωμωδία του Τερεντίου Αδελφοί: Προσπάθειες Εκρωμαϊσμού’, Πρακτικά του Η’ Πανελλήνιου Συμποσίου Λατινικών Σπουδών – Πολυπολιτισμικότητα στη Ρώμη, Κοινωνική και Πολιτική Zωή, Κομοτηνή – 2–5 Μαΐου 2007, Αθήνα (2013), 172–82.

17. ‘Calpurnius Siculus’, The Literary Encyclopedia, 1–9. Ανέβηκε την 29 η Αυγούστου 2013, http://www.litencyc. com/php/speople.php?rec=true&UID=13117

18. Τhe Language of the Palliata’, Fontaine, Μ. – Scafuro, Α. (εκδ.), The Oxford Handbook of Greek and Roman Comedy, Οξφόρδη (2014), 555–79.

19. ‘‘Homeric Receptions’ in Flavian Epic: Intertextual Characterisation in Silius Italicus’ Seventh Book of the Punica’, Augoustakis, A. ( εκδ.), Flavian Literature and its Greek Past, Λάιντεν (2014), 251–66.

20. ‘Tragic and Epic Interactions in Terentian Comedy’, Papaioannou, S. ( εκδ.), Terence and Interpretation, Νιούκασλ (2014), 75–93.

21. ‘Introduction’, Perysinakis, I.N. και Karakasis, E. ( εκδ.), Plautine Trends: Studies in Plautine Comedy and its Reception, Βερολίνο και Bοστώνη (2014), ΧΙΙΙ–ΧΧΙ.

22. ‘Cicero Comicus – Catullus Plautinus; Irony and Praise in Cat. 49’, Perysinakis, I.N. και Karakasis, E. ( εκδ.), Plautine Trends: Studies in Plautine Comedy and its Reception, Βερολίνο και Bοστώνη (2014), 195–221.

23. ‘moras soluit belli: O Καίσαρας του Λουκανού στον Ρουβίκωνα (B.C. 1.183-227)’, Δωδώνη: Φιλολογία , 2016.

24. ‘Petronian Spectacles: The Widow of Ephesus Generically Revisited’, Frangoulidis S., Harrison S. J και Manuwald, G (εκδ.), Roman Drama and its Contexts, Βερολίνο (2016), 505-31.

25. «Τα Λατινικά Γράμματα στο ελληνικό σχολείο: πορεία μέσα στο χρόνο», Δωδώνη: Φιλολογία 2017, 42-44, 289-304.

26 ‘Silius Italicus and Polybius: Quellenforschung and Silian Poetics’, Miltsios, N. και Tamiolaki, M. (εκδ.), Polybius and his Legacy, Βερολίνο και Βοστόνη, 2018, 401-16.

27. ‘Lucan’s Intra/Inter-textual Poetics: Deconstructing Caesar in Lucan’, Harrison S. J, Frangoulidis S. και Papanghelis, T. D. (εκδ.), Intratextuality and Latin Literature, Βερολίνο και Βοστόνη, 2018, 353-76.

28. «Η Ρωμαϊκή κωμωδία και η ποιητική της "αγάπης"», Επιστημονική Επετηρίδα Βελλάς 8, τεύχος 1, 463-484

29. ‘The Language of Roman Comedy’, Martin, D. ( εκδ.), Cambridge Companion to Roman Comedy, CUP, 2019, 151-70..

30. ‘Carmina Einsiedlensia’, The Literary Encyclopedia (υπό δημοσίευση).

31. ‘Theocritus in Post-Vergilian Pastoral’, Kyriakou, P., Rengakos, A., Sistakou E.. (εκδ.), Brill’s Companion to Theocritus (υπό δημοσίευση).

32. ‘Homer, Lucian, and Quintus of Smyrna: an unnoticed intertext and the presentation of Helen’, MChr. (υπό δημοσίευση).

 

Μεταφράσεις:

 1. Σε συνεργασία με τους Ι. Μανωλέσσου, Δ. Κουκουζίκα και Π. Σεράνη, K. Bartels, Was ist der Mensch? Texte zur Anthropologie der Antike , Μόναχο 1975 (Εξάντας)

2. T. Whitmarsh, The Second Sophistic, Καίμπριτζ 2005 (Δαίδαλος –Ζαχαρόπουλος, Αθήνα –2013).

3. Σε συνεργασία με την Ε. Περάκη -Κυριακίδου, R. Maltby και K. Belcher, Wiley’s Real Latin. Learning Latin from the Source, Μάλντεν, Οξφόρδη, Τσίτσεστερ 2014 (Σμίλη, Αθήνα 2018).

4. Σε συνεργασία με τη Θ. Παπαδοπούλου επιμέλεια της μετάφρασης και μετάφραση των ελληνικών και λατινικών παραθεμάτων του S. J. Harrison, Horace (New Surveys in the Classics), 2004 (University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2019).

Λεξικογραφία:

 Λήμματα (Μ-Νa) στο Νικήτας, Δ. – Τρομάρας, Λ. (εκδ.), Λατινοελληνικό Λεξικό (University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2019).

 

Bιβλιοκρισίες:

1.HELENE PERDICOYIANNI-PALEOLOGOU: ANAPHORE, CATAPHORE ET DEIXIS CHEZ PLAUTE: LES EMPLOIS DE IS, HIC, ISTE, ILLE. Leuven – Paris – Walpole, MA: Peeters, Orbis Supplementa 38, 2013; JRS 105, 2015, 446-7.

2. M. A. VINCHESI: CALPURNII SICULI, ECLOGAE. Florence: Felice Le Monnier, Biblioteca Nazionale. Serie dei classici greci e latini. Testi con commento filologico, IX, 2014; GNOMON 89.7, 2017, 659-60.

3. Peter Barrios-Lech, Linguistic Interaction in Roman Comedy. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2016, CR (υπό δημοσίευση).

 

Διοργανώσεις ημερίδων-συνεδρίων:

1. Διοργανωτής και Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ημερίδας με τίτλο: ‘Docere et Discere…!Τα Λατινικά στην Εκπαίδευση. Αναδρομές – Προτάσεις - Προοπτικές’ υπό την αιγίδα της Κοσμη-τείας της Φιλοσοφικής Σχολής του Π. Ι. (17.05.2017).

2. Μέλος της οργανωτικής επιτροπής (ταμίας) του 10ου Πανελλήνιου Συμποσίου Λατινικών Σπουδών με θέμα ‘Θρησκεία και Μυθολογία στον Ρωμαϊκό Κόσμο’, 2-4 Σεπτεμβρίου 2020.