Κείμενο | Μετάφραση |
Amores 1. 51
Aestus erat, mediamque dies exegerat horam;2 pars adaperta fuit, pars altera clausa fenestrae; quale fere silvae lumen habere solent,4
qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo,aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies.
illa verecundis lux est praebenda puellis,qua timidus latebras speret habere pudor.
ecce, Corinna venit, tunica velata recincta,10 candida dividua colla tegente coma--
qualiter in thalamos famosa Semiramis5 isseDeripui tunicam--nec multum rara nocebat; pugnabat tunica sed tamen illa tegi.
um ita pugnaret, tamquam quae vincere nollet,victa est non aegre proditione sua.
ut stetit ante oculos posito velamine nostros,quos umeros, quales vidi tetigique lacertos!8 forma papillarum quam fuit apta premi!
quam castigato planus sub pectore venter!quantum et quale latus! quam iuvenale femur!
Singula quid referam? nil non laudabile vidiet nudam pressi corpus ad usque meum.
Cetera quis nescit?9 lassi requievimus ambo.proveniant medii sic mihi saepe dies!11 |
Ήταν κατακαλόκαιÏο –πεÏασμÎνο μεσημÎÏι. Καταμεσίς του κÏÎµÎ²Î±Ï„Î¹Î¿Ï Î¾Î¬Ï€Î»Ï‰ÏƒÎ± να ξεκουÏαστώ. Το Îνα παÏαθυÏόφυλλο ήταν ανοιχτό, το άλλο κλειστό. Το φως Îμοιαζε με ’κείνο που Îχουν συνήθως τα δάση. Ήταν σαν το λυκόφως του Î´ÎµÎ¹Î»Î¹Î½Î¿Ï ÏŒÏ„Î±Î½ ο ήλιος δÏει Ή όπως όταν η νÏχτα φεÏγει αλλά η μÎÏα δεν Îχει ακόμη ανατείλει. ΤÎτοιο φως ταιÏιάζει στα σεμνά κοÏίτσια Που το θÎλουν για να κÏÏψουν φόβο και ντÏοπή. Και να! ΉÏθε η ΚοÏίννα φοÏώντας ανοιχτό πουκάμισο, Τα μαλλιά της χωÏισμÎνα στη μÎση σκεπάζανε τον κάτασπÏο λαιμό της; Ήταν σαν τη ΣεμίÏαμη που όμοÏφη, λÎνε, στα ανάκτοÏά της Ï„ÏιγυÏνοÏσε σαν τη ΛαÎδα που πολλοί άνδÏες εÏωτεÏτηκαν. Διαμιάς Ï„Ïάβηξα το φόÏεμά της –διάφανο καθώς ήταν δεν εμπόδιζε πολÏ, Όμως εκείνη με το φόÏεμα αγωνιζόταν να σκεπαστεί. Πάλευε όμως λες και δεν ήθελε να νικήσει Κι Îτσι, Î±Ï†Î¿Ï Ï€Ïόδωσε τον εαυτό της, ευχαÏίστως υποτάχθηκε. Σαν στάθηκε γυμνή μπÏος στα μάτια μου, σ’ όλο το σώμα της δεν υπήÏχε το παÏαμικÏÏŒ ψεγάδι: Τι ώμοι, τι χÎÏια ήταν αυτά που είδα και άγγιξα! Τα στήθη της Ï€Ïο(σ)κλητικά ωÏαία! Ίσια γÏαμμή κάτω από τα στήθη της η κοιλιά της! Τι ψηλό και λεπτό σώμα! Τι νεανικό πόδι! Γιατί να τα λÎω Îνα-Îνα; Τίποτε άσχημο δεν είδα Και γυμνή πάνω στο σώμα μου την Îσφιξα. Τα υπόλοιπα ποιός δεν τα ξÎÏει; Κατάκοποι αποκοιμηθήκαμε ΜακάÏι Ï„Îτοια μεσημÎÏια νάÏχονται συχνά. |