Κείμενο | Μετάφραση |
ΠΑ 6. 349 ΦΙΛΟΔΗΜΟΥ1 Ἰνοῦς ὦ ΜελικέÏτα σύ τε γλαυκὴ μεδέουσα Λευκοθέη πόντου͵ δαῖμον ἀλεξίκακε͵
ÎηÏῄδων τε χοÏοὶ καὶ κύματα καὶ σύ͵ Πόσειδον͵ καὶ ΘÏήιξ͵ ἀνέμων Ï€Ïηΰτατε͵ ΖέφυÏε͵
ἵλαοί με φέÏοιτε διὰ πλατὺ κῦμα φυγόντα σῷον á¼Ï€á½¶ γλυκεÏὴν á¾á½¹Î½Î± ΠειÏαέως.2 |
ΜελικÎÏτη, γιε της ΙνοÏÏ‚, κι ÎµÏƒÏ Î³ÎºÏιζογάλανη βασίλισσα της θάλασσας ΛευκοθÎα, θεά που αποτÏÎπεις το κακό, και χοÏοί των ÎηÏηίδων και κÏματα και εσÏ, Ποσειδώνα, και ΘÏακικΠΖÎφυÏε, πιο ήÏεμε από όλους τους ανÎμους, ευνοϊκοί ας με φÎÏετε ασφαλή μÎσα από την πλατιά θάλασσα καθώς δÏαπετεÏω Ï€Ïος την γλυκιά ακτή του ΠειÏαιά. |