Κείμενο | Μετάφραση |
ΠΑ 7.506 ΛΕΩÎΙΔΟΥ 1
Κἠν γῇ καὶ πόντῳ κεκÏύμμεθα· τοῦτο πεÏισσὸν á¼Îº ΜοιÏέων ΘάÏσυς ΧαÏμίδου ἠνύσατο.
ἦ Î³á½°Ï á¼Ï€Î„ ἀγκύÏης ἔνοχον βάÏος εἰς ἅλα δύνων Ἰόνιόν θ΄ ὑγÏὸν κῦμα κατεÏχόμενος
τὴν μὲν ἔσωσ΄͵ αá½Ï„ὸς δὲ μετάτÏοπος á¼Îº βυθοῦ á¼”ÏÏων͵ ἤδη καὶ ναύταις χεῖÏας á½€Ïεγνύμενος͵
á¼Î²Ïώθην· τοῖόν μοι á¼Ï€Î„ ἄγÏιον εὖ μέγα κῆτος ἦλθεν͵ ἀπέβÏοξεν δ΄ ἄχÏις á¼Ï€Î„ ὀμφαλίου.
χἤμισυ μὲν ναῦται͵ ψυχÏὸν βάÏος͵ á¼Î¾ á¼Î»á½¸Ï‚ ἡμῶν ἤÏανθ΄͵ ἥμισυ δὲ Ï€Ïίστις ἀπεκλάσατο·
á¾á½¹Î½Î¹ δ΄ á¼Î½ ταύτῃ κακὰ λείψανα ΘάÏσυος͵ ὦνεÏ͵ ἔκÏυψαν· πάτÏην δ΄ οὠπάλιν ἱκόμεθα. 2  |
Είμαι θαμμÎνος και στην ξηÏά και στη θάλασσα· αυτό το θαυμαστό
κατόÏθωσε με τη θÎληση των ΜοιÏών ο ΘάÏσυς ο γιος του ΧαÏμίδη. γιατί Ï€Ïάγματι βουτώντας στη θάλασσα για να απελευθεÏώσω την άγκυÏα που είχε μπλεχτεί, και κατεβαίνοντας μÎσα στο υγÏÏŒ κÏμα του Ιονίου, κατάφεÏα να σώσω την άγκυÏα, εγώ όμως καθώς επÎστÏεφα για κακή μου Ï„Ïχη από τον βυθό και είχα ήδη απλώσει τα χÎÏια μου στους ναÏτες, καταβÏοχθίστηκα· Îνα τόσο άγÏιο και πελώÏιο κήτος ήλθε καταπάνω μου και με κατάπιε μÎχÏι τον αφαλό. το μισό μÎÏος του σώματός μου, Îνα ψυχÏÏŒ φοÏτίο, το ÎσυÏαν οι ναÏτες από τη θάλασσα, το άλλο όμως μισό το απÎσπασε το κήτος· τα ευτελή λείψανα του ΘάÏσυ, άνθÏωπε, σ’ αυτή την ακτή τα Îθαψαν· δεν Ï€Ïόκειται να επιστÏÎψω στην πατÏίδα μου. |