Κείμενο | Μετάφραση |
ΠΑ 7. 383 ΦΙΛΙΠΠΟΥ1
Ἠιόνιον τόδε σῶμα βÏοτοῦ παντλήμονος ἄθÏει σπαÏτόν͵ á¼Î»Î¹ÏÏαγέων á¼ÎºÏ‡á½»Î¼ÎµÎ½Î¿Î½ σκοπέλων·
τῇ μὲν á¼Ïημοκόμης κεῖται καὶ χῆÏος ὀδόντων κόÏση͵ τῇ δὲ χεÏῶν πενταφυεῖς ὄνυχες
πλευÏá½± τε σαÏκολιπῆ͵ ταÏσοὶ δ΄ ἑτέÏωθεν ἄμοιÏοι νεύÏων καὶ κώλων ἔκλυτος á¼Ïμονίη.
οὗτος ὠπουλυμεÏá½´Ï‚ εἷς ἦν ποτε. φεῦ μακαÏιστοί͵ ὅσσοι ἀπ΄ ὠδίνων οá½Îº ἴδον ἠέλιον. 2 |
Κοίτα στην παÏαλία τοÏτο το σώμα ενός δÏστυχου ανθÏώπου με διασκοÏπισμÎνα μÎλη, ξεβÏασμÎνο από τους θαλασσοδαÏμÎνους βÏάχους· εδώ κείτεται το κεφάλι του, χωÏίς μαλλιά και χωÏίς δόντια, εκεί τα Ï€Îντε νÏχια των χεÏιών και τα λιπόσαÏκα πλευÏά του, και από την άλλη οι ταÏσοί χωÏίς νεÏÏα και η χαλαÏωμÎνη συναÏμογή των μελών. Αυτός ο αποτελοÏμενος από πολλά μÎÏη ήταν κάποτε Îνας. ΜακάÏιοι εκείνοι που δεν είδαν τον ήλιο μετά από τις ωδίνες του τοκετοÏ. |