719-728
ἶσόν τοι πλουτοῦσιν, ὅτωι πολὺς ἄÏγυÏός á¼ÏƒÏ„ιν
καὶ χÏυσὸς καὶ γῆς πυÏοφόÏου πεδία
ἵπποί θ’ ἡμίονοί τε, καὶ ὧι Ï„á½° δÎοντα πάÏεστι
γαστÏί τε καὶ πλευÏαῖς καὶ ποσὶν á¼Î²Ïá½° παθεῖν,
παιδός Ï„’ ἠδὲ γυναικός, ὅταν καὶ τῶν ἀφίκηται,
á½¥Ïη, σὺν δ’ ἥβη γίνεται á¼Ïμοδία.
ταῦτ’ ἄφενος θνητοῖσι∙ Ï„á½° Î³á½°Ï Ï€ÎµÏιώσια πάντα
χÏήματ’ ἔχων οá½Î´Îµá½¶Ï‚ á¼”Ïχεται εἰς ἈÎδεω
οá½Î´’ ἂν ἄποινα διδοὺς θάνατον φÏγοι οá½Î´á½² βαÏείας
νοÏσους οá½Î´á½² κακὸν γῆÏας á¼Ï€ÎµÏχόμενον.
729-730
φÏοντίδες ἀνθÏώπων ἔλαχον, πτεÏá½° ποικίλ’ ἔχουσαι,
μυÏόμεναι ψυχῆς εἵνεκα καὶ βιότου.
|
719-728
Εξίσου πλοÏσιοι είναι, βÎβαια, και αυτός που Îχει Ï€Î¿Î»Ï Î±ÏƒÎ®Î¼Î¹ και χÏυσάφι και εκτάσεις σπαÏμÎνες με σιτάÏι και άλογα και υποζÏγια, και αυτός που Îχει τα απαÏαίτητα για να ζει ευχάÏιστα, φαγητό, ÏοÏχα, παποÏτσια, και Îχει και την ταιÏιαστή, όλο νεανική οÏμή συντÏοφιά αγοÏÎ¹Î¿Ï Î® γυναίκας, όταν φτάνει η κατάλληλη στιγμή. Αυτά είναι πλοÏτος για τους θνητοÏÏ‚· γιατί κανείς δεν κατεβαίνει στον Άδη Îχοντας μαζί του όλα τα αμÎÏ„Ïητα πλοÏτη του, και οÏτε και με λÏÏ„Ïα δεν θα μποÏοÏσε να ξεφÏγει από το θάνατο ή από τις βαÏιÎÏ‚ αÏÏώστιες και τα άσχημα τα γηÏατιά που πλησιάζουν.
729-730
ΦÏοντίδες με ποικιλόχÏωμα φτεÏά, θÏηνώντας για την ψυχή και το βιος, Îτυχαν κλήÏο τους τον άνθÏωπο.
|