549-554
Ένας άφωνος άγγελος, Κύρνε, φανερός στην ευδιάκριτη σκοπιά, εγείρει πόλεμο πολυδάκρυτο. Χαλίνωσε τα γοργόφτερνα άλογα· θαρρώ πως θα αναμετρηθούμε με τους εχθρούς – δεν μας χωρίζει πολλή γη – θα περάσουνε τον δρόμο, αν δεν απατούν την κρίση μου οι θεοί.

555-560
Όποιος βρίσκεται σε πόνο δύσκολο πρέπει να δείχνει θάρρος, κι απ’ τους θεούς τους αθανάτους να ζητεί τη λύτρωση. Σκέψου όμως: ο κλήρος σου ισορροπεί στην άκρη του ξυραφιού· άλλοτε θα έχεις πολλά, άλλοτε λιγότερα, έτσι ώστε μήτε πολύ πλούσιος να γίνεις σε αγαθά, μήτε πάλι να έρθεις σε μεγάλη ένδεια.

561-562
Να ήταν από τα χρήματα των εχθρών μου άλλα να έχω εγώ ο ίδιος κι άλλα πολλά να δώσω στους φίλους μου.

563-566
Πρέπει να προκαλείσαι σε δείπνο, κι εκεί να κάθεσαι δίπλα σε άνδρα ευγενή που γνωρίζει όλη τη σοφία. Αυτόν να ακούς, όταν λέει κάτι σοφό, για να διδαχθείς, και το κέρδος αυτό έχοντας κερδίσει να επιστρέφεις σπίτι σου.

567-570
Χαίρομαι με τη νιότη και παίζω· γιατί για πολύ καιρό, αφού χάσω πρώτα την ψυχή μου, θα βρίσκομαι κάτω από τη γη σαν πέτρα άφωνη, και το λατρευτό το φως του ήλιου θα το εγκαταλείψω· κι ενώ είμαι ευγενής, δεν θα βλέπω τίποτα πια.

571-572
Η γνώμη είναι μεγάλο κακό για τους ανθρώπους, ενώ η γνώση ÏŒ,τι καλύτερο· πολλοί έχουν γνώμη για Ï„’ αγαθά χωρίς να έχουν γνώση.

573-574
Ευεργετώντας να ευτυχείς· γιατί θα έστελνες άλλον αγγελιοφόρο; Η αγγελία της ευεργεσίας είναι εύκολη.

575-576
Με προδίδουνε οι φίλοι, γιατί αποφεύγω τον εχθρό όπως αποφεύγει ο κυβερνήτης του πλοίου τις υφάλους.

577-578
«Î Î¹Î¿ εύκολο να κάνεις τον καλό κακό παρά τον κακό καλό» - μη με διδάσκεις· δεν είμαι σε ηλικία να μαθαίνω.

579-582
Μισώ τον κακό άνδρα, αυτόν που έχει το ελαφρύ μυαλό μιας μικρής κότας, και αφού καλύψω την κεφαλή μου τον προσπερνώ· μισώ και τη γυναίκα που σουρτουκεύει και τον άνδρα τον λαίμαργο που θέλει να σπείρει ξένη γη.

583-584
Όσα έγιναν δεν υπάρχει τρόπος να ξεγίνουν· αυτά που μέλλονται να γίνουν, αυτά πρέπει να φροντίζουμε.