401-406
Μη βιάζεσαι πολύ· για όλα τα πράγματα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή. Συχνά σπεύδει κανείς να διακριθεί επιδιώκοντας το κέρδος, κι ένας δαίμονας πρόθυμος τον οδηγεί σε σφάλμα μεγάλο, και αμέσως τον κάνει να νομίζει πως όσα είναι άσχημα, είναι αγαθά, και όσα είναι χρήσιμα, είναι συμφορά.

407-408
Αν και μου είσαι τόσο αγαπητός, έσφαλες· εγώ δεν φέρω καμία ευθύνη, απλώς εσύ δεν έκρινες σωστά.

409-410
Κανέναν θησαυρό δεν θα κληροδοτήσεις καλύτερο στα παιδιά σου, Κύρνε, από την αιδώ, η οποία βρίσκεται στους ευγενείς ανθρώπους.

411-412
Ο σύντροφος που έχει κρίση και δύναμη δεν φαίνεται κατώτερος κανενός άλλου.

413-414
Αν και πίνω δεν θα μεθύσω τόσο, ούτε και θα με παρασύρει το κρασί, ώστε κακή κουβέντα να πω για σένα.

415-418
Αν και ψάχνω, δεν βρίσκω κανέναν σύντροφο πιστό, όπως είμαι εγώ, στον οποίο να μην υπάρχει δόλος· δοκιμάζω με την τριβή, όπως τρίβουμε τον μόλυβδο στον χρυσό: η ζυγαριά της υπεροχής κλίνει προς τη μεριά μας.

419-420
Πολλά με προσπερνούν κι εγώ τα παρατηρώ· μα αναγκαστικά σιωπώ, γνωρίζοντας ποια είναι η δύναμή μας.

421-424
Πολλών ανθρώπων η γλώσσα έχει πόρτες που δεν κλείνουν καλά, κι αυτοί φροντίζουν για πράγματα που δεν πρέπει να φροντίζουν· και είναι συχνά καλύτερο να μένει κλεισμένο μέσα το κακό, ενώ το καλό, σαν εκστομιστεί, είναι προτιμότερο από το κακό.  

425-428
Το καλύτερο για τους ανθρώπους είναι να μη γεννηθούν, μήτε να δουν το φως του λαμπερού του ήλιου· μα αν γεννηθούν, όσο πιο γρήγορα να περάσουν τις πύλες του Άδη και να κείτονται κάτω από χώμα πολύ.